طب النبی و گوشه هایی از توصیه های پیامبر اسلام به امتش

داشتم کتاب طب النبی نوشته یعقوب مراغی را میخواندم. در احادیثی که از حضرت پیامبر آمده مطالب جالبی دیدم که نتوانستم از آن بگذرم. در جامعه ایران با توجه به دین رسمی اسلام و مذهب رسمی شیعه، مشکلاتی دیدم که واقعا به دور از توصیه های پیامبر است و خواستم به مسئولان و مردم ایران تعدادی را یادآوری کنم.

طبق فرمایشات مقام معظم رهبری، انتقاد به شرطی که سازنده باشد و قصد تخریب در آن نباشد، میتواند که مفید باشد و راه گشای پیشرفت کشور اسلامی مان.

در ضمن منبع این احادیث از کتاب طب الصادق و طب النبی است و بنده فقط نقل قول میکنم. امیدوارم که اگر منافاتی در این نوشته ها و اتفاقاتی که سالهاست در کشور میفتد، دیده شد، مسئولیت را بر عهده نویسنده کتابی بگذارند که به آنها استناد کرده ام.

پیامبر اسلام در احادیثی فرموده است:

-خوردن با خادمان از تواضع است، پس هر کس با آنان غذا بخورد، بهشت مشتاق او شود. (قابل توجه مدیران و مسئولانی که همیشه جدا از کارکنان خود، غذاهایی متفاوت با زیردستانشان میخورند)

-خوردن در بازار از پستی است. (قابل توجه دکاندارانی که در بازارها و کنار خیابانها بساط پهن میکنند و باعث پستی کسانی میشوند که از این غذاها میخورند)

-هر کس در غذا خوردن از دو چوب استفاده کند، از درد دو کلیه در امان خواهد بود. (قابل توجه پزشکان کلیه)

-کاسه، برای کسی که آن را بلیسد، طلب آمرزش میکند. (قابل توجه کاسه لیسان)

-کسی که گرسنه باشد و یا احتیاج پیدا کند و آن را از مردم پنهان سازد و به سوی خدا برود، بر خدا حق است که روزیِ یک سال او را باز گشاید. (قابل توجه خود خدا)

-هر کس که غذای او اندک باشد، حساب او نیز اندک است. (قابل توجه کسانی که سفره های میلیونی پهن میکنند. البته الان نزدیک به عید قربان است و کسانی که ولیمه حج میدهند.)

-هیچ یک از شما ایستاده آب نخورد و اگر خورد، برگرداند. (آب سردکنهای داخل شهر را چه کنیم. آب خوریهای اماکن عمومی و ...)

-احتکار در ده چیز است: گندم و جو و خرما و کشمش و ذرت و روغن و عسل و پنیر و گردو و روغن زیتون. (قابل توجه محتکران عزیز: احتکار سایر چیزها اشکال ندارد)

-اگر کسی تجارتی جز در خوردنیها نداشته باشد، طغیان و ستم میکند. (قابل توجه تجار مواد خوراکی: وارد سایر تجارتها هم بشوید)

-هر کسی طعامی را جمع کند و چهل روز آن را نگه دارد تا گران شود، او از خدا بیزار و خدا از او بیزار است. (باز هم محتکران عزیز: غیر طعام را میتوانید احتکار کنید)

-هر کس بر مسلمانان طعامی را احتکار کند، خداوند او را به جذام و مفلس شدن مبتلا میکند. (باز هم محتکران: میتوانید احتکار مواد غذایی را برای غیر مسلمانان اجرا کنید)

-نان را با چاقو نبرید و آن را گرامی بدارید که خدا آن را گرامی داشته است. (قابل توجه همسرم و سایر همسرانی که نان را با چاقو میبرند و نانوایانی که بربری و سنگگ را با چاقو نصف میکنند: از این به بعد از قیچی استفاده کنید)

-بهترین صدقه آب است. (با صدقه دادن آب به کشورای همسایه، باعث کمبود آب در کشور شده ایم)

-وقتی میل به آب داشتید، آن را به صورت مکیدن بخورید و پی در پی نخورید. (قابل توجه ......... محترم)

-بدترین امت من کسانی هستند که مغز استخوان را بخورند. (آقا از این یکی دیگر نمیشود گذشت. لامذهب چه مزه ای هم دارد وقتی استخوان آبگوشت را روی قاشق میکوبی و مغز استخوان را میخوری)

-بهترین خورشتها در دنیا و آخرت، گوشت است. (البته اون قدیما بود. به علت گرانی الان تبدیل به بدترین خورکی شده است)

-هر کس گوشت نخورد اخلاقش بد میشود. (قابل توجه کسانی که به هر علت گوشت نمیخرند و نمیخورند)

-گوشت را در سفره با چاقو نبُرید که آن از کارهای عجمهاست و آن را با دندان بخورید که گواراتر و بهتر است. (خیالم راحت شد که عمری مانند عربها غذا خورده ام).

-هر کس چهل روز گوشت نخورد قلب او قساوت میگیرد. (لطفا کشورهای جهان جهت مسلمانان داعشی، مقدار زیادی گوشت ارسال نمایند)

-خداوند به یکی از پیامبران خود که از ضعف شکایت کرده بود، وحی کرد که گوشت را با شیر بپزد که شفا و برکت در آنهاست. (شیر با پالم و گوشت با آمپول تقویتی توصیه میشود که مرگ آورتر است)

-برنج در میان غذاها مانند رئیس در میان قوم است و من در میان پیامبران مانند نمک در غذا هستم. (شوخ طبعی از کمالات اخلاقی پیامبر بود)

-زنهای حامله خود را شیر بدهید که آن عقل بچه را زیاد میکند. (البته شیر بدون روغن پالم)

-ده چیز باعث فراموشی میشود(آلزایمر احتمالا منظور حضرت بوده است): خوردن پنیر، خوردن بازمانده موش، خوردن سیب ترش و گشنیز، حجامت کردن با نقره، رفتن از میان دو زن و نگاه کردن به کسی که بر دار زده شده و تعزیه و خواندن سنگ قبرها. (من دیگه حرفی ندارم)

-بر شما باد عسل، سوگند به کسی که جان من در دست اوست خانه ای نیست که در آن عسل باشد مگر این که فرشتگان به ساکنان آن خانه طلب آمرزش میکنند. پس اگر کسی آن رو بخورد هزار دوا در درون او وارد میشود و هزار هزار بیماری از او خارج میشود و اگر در حالی که عسل در درون اوست، بمیرد، بدن او آتش نمیگیرد. (قابل توجه کسانی که قرار است به جهنم بروند)

-هر وقت یکی از شما کنیزی بخرد، نخستین چیزی که به او میچشاند عسل باشد که برای او پاکتر است. (شما اجازه خریدن کنیز بده، چشم ما هم عسل بهش میدهیم)

-(مانند) عمۀ خود، درخت خرما را گرامی بدارید. (........)

-خرما را با آب دهان بخورید که کرم را میکشد. (با آب جای دیگری مثلا آب رودخانه نخورید)

-شربت عسل را هر کس بیاورد، آن را بر نگردانید. (مگر مرض داریم برگردانیم)

-بر شما باد میوه ها به هنگام نوبر که آن بدنها را سالم میکند و غمها را بر طرف میسازد و آنها را به هنگام تمام شدن رها کنید که آن بیماری برای بدنهاست. (قابل توجه حضرت پیامبر: متاسفانه به علت قیمت بالای میوه نوبرانه، اکثریت مسلمانان فقط میوه غیر نوبرانه میخورند)

-خوردن «به»، تاریکی چشم را از بین میبرد. (و روشنایی جیب را هم)

-خربزه را با دندان بخورید و آن را قطعه قطعه نکنید که آن میوه مبارکی و پاکی است: دهان را پاک . قلب را مقدس و دندانها را سفید میکند و خدا را خشنود میسازد، بوی آن از عنبر و آب آن از کوثر و گوشت آن از بهشت و لذت آن از جنت و خوردن آن از عبادات است. (کاملا موافقم)

-بر شما باد انار و پیِ آن را هم بخورید که آن دباغ کننده معده است. هیچ دانه ای از آن در درون شما قرار نمیگیرد مگر این که قلب نورانی میشود و چهل روز انسان را از وسوسه شیطان حفظ میکند.

-زیاد بادنجان بخورید که آن درختی است که در بهشت دیده ام. پس هر کس آن را با این قصد بخورد که بیماری آور است، بیماری می آورد و هر کس با این قصد بخورد که دواست، دوا میشود. (جون منی بادمجون)

-چه خورشت خوبی است کشمش.

-کرفس سبزی پیامبران است.

-نوح از غصه به خدا شکایت کرد. به او وحی شد که انگور بخورد که انگور غصه را از بین میبرد. (البته آبِ انگور هم همینطور است)

-خربزه پیش از غذا، شکم را شست و شو میدهد و بیماری را به کلی از بین میبرد. آن حضرت، خیار را با نمک و خربزه را با پنیر میخورد و میوه را به صورتِ تَر میخورد و گاهی خربزه را با دستان خود میخورد. (وات، دستان خود؟)

-برتری روغن بنفشه بر سایر روغنها مانند برتری اسلام بر سایر ادیان است.

-بر شما باد مرزنگوش را ببوئید که برای «خشام» خوب است و «خشام» یک بیماری است.

-یک درهم در راه خدا صدقه دادن هفتصد برابر پاداش دارد و یک درهم جهت خضابِ با حنا دادن، نه هزار پاداش دارد. (اگر معادله دو مجهولی را ساده کنیم میشود: یکبار حنا گذاشتن مانند 21 بار صدقه دادن است. من که رفتم حنا بذارم)

-سیر بخورید که در آن شفای هفتاد بیماری است. (قابل توجه پزشکان محترم: لطفا سیر تجویز نمایید)

-هر کس سیر و پیاز و چیز بدبو بخورد به ما نزدیک نشود و به مسجد نزدیک نشود.

-بر شما باد هلیله سیاه که آن از درختان بهشتی است، طعم آن تلخ است ولی در آن شفای هر دردی است. (قابل توجه داروسازان)

-در شبی که به معراج رفتم، به هیچ فرشته ای نمیگذشتم مگر این که میگفت: ای محمد، امت خود را به حجامت کردن دستور بده و بهترین چیزی که با آن بیماریها را مداوا میکنید، حجامت کردن و سیاه دانه و جوز است.

-خوردن خاک بر هر مسلمانی حرام است. (خب، غیر مسلمانا بروید و راحت خاکتان را بخورید)

-هر کس هفت روز به شدت بیمار باشد، خداوند هفتاد سال گناه او را میآمرزد. (خدا بیامرز پدرم قبل از مرگ سی و پنج روز به شدت بیمار بود. آیا اضافه اش به من ارث میرسد؟)

-هر کس که برای کسی که عطسه میکند الحمدلله بگوید، از درد شکم و درد گوش و لب بریدگی در امان خواهد بود. (الحمدلله)

-هیچ شخصی نزد مریض هفت بار نمیگوید «از خداوند بزرگ که پروردگار عرش بزرگ است، میخواهم که تو را شفا بدهد»، مگر این که شفا می یابد.